Administratieplicht of informatieplicht?
In een zaak had de Belastingdienst een microfiche met gegevens over een belastingplichtige met een Luxemburgse bankrekening. De Belastingdienst had herhaaldelijk om informatie gevraagd over deze bankrekening. De belastingplichtige vond dat hij die informatie niet meer hoefde te verstrekken omdat er meer dan zeven jaar waren verstreken. De Belastingdienst eiste vervolgens via de civiele rechter dat de belastingplichtige deze informatie alsnog zou verstrekken op last van een dwangsom. De plicht om informatie te verstrekken is immers niet hetzelfde als de plicht om een administratie bij te houden. De Hoge Raad, 09.06.2017 (HR:2017:1046) , stelde de inspecteur in het gelijk. De belastingplichtige moest de informatie dus verstrekken omdat de informatieplicht gekoppeld is aan de navorderingstermijn en verder los staat van de administratieplicht.

Wat nu?
Normaliter geldt er een navorderingstermijn van vijf jaar. Bij buitenlandse inkomen en vermogen bedraagt die termijn zelfs 12 jaar (bij buitenlandse erfenissen kan zelfs onbeperkt nagevorderd worden). Door de komst van digitaal bankieren zijn oude bankgegevens meestal niet meer te achterhalen. Tip. U doet er verstandig aan om belangrijke bankgegevens, zoals jaaroverzichten, nog zelf te bewaren. Gegevens over binnenlandse bankrekeningen kunnen gedurende zeven jaar bewaard worden. Gegevens over buitenlandse bankrekeningen kunt u het beste gedurende 12 jaar bewaren. Ook al bent u daar op grond van de wet niet toe verplicht. U moet namelijk nog wel (tegen)bewijs kunnen leveren.

Bewaar belangrijke gegevens over binnenlandse bankrekeningen, zoals jaaroverzichten, e.d., zelf zeven jaar. Bewaar buitenlandse bankgegevens liefst 12 jaar.

Bron: Tips en Advies